Nieuws:

Vergeet niet te stemmen op de vraag van de week!

Hoofdmenu

Het grote Kerstverhaal

Gestart door hillo, december 23, 2008, 20:15:28 PM

Vorige topic - Volgende topic

hillo

Dit verhaal geldt als inzending van Judith en Hilje voor het spel: winterkoning(in)

De inzending bestaat slechts uit de inleiding en een trailertje, de rest volgt indien wij hiervoor beloond worden met ten minste 4 sneeuwballen per jurylid!

hillo


hillo

22 december 2008, 23.15

In een grote villa ergens in Nederland draaide een vrouw zich voor de honderdste keer om in haar bed. Ze kon maar niet in slaap vallen; wat vreemd was, aangezien ze vroeg was opgestaan. Morgen zou een drukke dag worden. Over twee dagen was het alweer kerst... Kerst... Bah. Bij de gedachte alleen al werd ze misselijk. Allemaal vrolijke kindertjes, kerstlichtjes door heel het land, de avonddrukte in de stad van mensen die nog op het laatste moment wat cadeaus moesten kopen voor onder de boom. Nee, als het aan haar lag zou dit jaar voor het laatst kerst gevierd worden.
   Geërgerd deed ze haar bedlampje maar weer aan. Een glas champagne zou haar goed doen. Ze stond op en gleed in haar warme pantoffels. Vervolgens deed ze haar ochtendjas aan en liep stilletjes de gang in. Zou ze Ria wakker maken? Het arme kind was de hele dag bij haar zieke moedertje geweest. "Anders is ze helemaal alleen, en geen mens hoort alleen te zijn zo rond de kerst", had ze gezegd. De vrouw wordt weer kwaad als ze eraan terugdenkt. Schreeuwend was ze achter Ria aan naar buiten gelopen: "Geen mens hoort alleen te zijn? Waarom was ik vroeger dan altijd alleen met kerst, hè? Nou, vraag ik je? Geef antwoord jij domme koe! Mijn moeder moest altijd werken met de kerst! En mijn kleine zusje werd altijd bij vriendinnetjes uitgenodigd!" Ria had vuil teruggekeken en was in de auto gestapt. De hele dag had ze niks laten horen, maar toen ze thuiskwam zag het arme schaap er zo vermoeid uit dat niemand boos op haar had kunnen blijven. Ria had haar rust hard nodig.
   Muisstil sloop de vrouw de trap af en liep naar de kamer met de openhaard. Ze wierp een blik in de sok die ze had opgehangen. Leeg. Maar natuurlijk. Wat had ze nou eigenlijk verwacht? Dat de Kerstman haar dit jaar eindelijk eens niet zou overslaan? De laatste keer dat ze een cadeautje had gekregen was toen ze drie jaar was, en dat was toch zeker al weer achtenenveer.. euh.. achtentwintig jaar geleden! Maar als alles volgens plan zou lopen, dan zou zij niet de enige zijn die dit jaar zonder cadeautjes kerst moest vieren. De vrouw lachte. Ze schrok even toen ze hoorde hoe vals die lach eigenlijk klonk, maar al gauw dacht ze alleen nog maar aan haar wraak en lachte valser dan ooit tevoren. Het moest maar eens afgelopen zijn met al die kerstonzin. Na al het gedoe rond sinterklaas van een paar jaar terug en de vijf jaar taakstraf die ze daardoor had gekregen was ze niet meer zo vrolijk geweest. Haar wraak zou zoet zijn. Ze was weer alive and kicking. Gigi Dietrich was terug! 

Juudith

Si decem habeas linguas, mutum esse addecet.