Forumsoap: Desperate Forummers

[Sjors]

Hier zal de soap geplaatst worden.
Gesprekken erover kunnen in de bar, gelieve niet posten in dit topic.

Geschreven door o.a.:
-Luc
-Sjors

Wil je meeschrijven of gewoon helpen met idee?n.
Stuur een pm naar Sjors of naar Luc

[Luc]

Desperate Forummers

Niet alles uit dit verhaal is gebaseerd op de werkelijkheid en wij zijn niet aansprakelijk voor enig letsel of psychologische klachten.

Aflevering 1

In Hotelkamer 336 van een hotel in Toronto
Elise heeft ruzie met een onbekende man..
Elise: Ik ben er klaar mee, het is uit, ik vertrek meteen terug naar Nederland
Man: Maar..Nee.. Sorry het spijt me
Elise: Die woorden van je betekenen niets, zo gaat het altijd.
Man: Nu meen ik het.
Elise: Ik geloof je niet meer, je hebt alles verpest.
Elise loopt naar de slaapkamer en begint haar koffer in te pakken.
Man: Ga niet weg, Elise. We kunnen er toch over praten
Elise: Je woorden kunnen deze wond niet meer genezen.
Man: Kom op, geef me nog een kans.
Dan slaat Elise haar koffer dicht en verlaat de hotelkamer. De man laat zich vallen op de bank en er gaat zelfs een traan over zijn wang.

Ergens in een klein dorpje genaamd Westmeer.
Martijn: Goede Morgen, schat
Lianda: mmm, dat ziet er lekker uit
Martijn: Dat verdien je soms wel, zo?n lekker ontbijtje op bed.
Lianda: Dat vind ik lief van je.
En ze geeft Martijn een zoen.
Martijn: Daar doe ik het voor.
Lianda: Ik moet wel zo gaan douchen.
Martijn: Waarom, ga je niet lekker genieten van je ontbijtje?
Lianda: Sorry, maar heb om 11 uur een afspraak met de makelaar om een pand voor ons bedrijf te zoeken.
Martijn: Zal ik mee gaan, dat is wel zo gezellig.
Lianda: Ging jij vandaag niet tennissen met Gerbert?
Martijn: Oja, dat is ook zo, dan moet je toch maar alleen.

In het huis ernaast komt Gerbert thuis met zijn nieuwe aanwinst. Hij woont daar samen met een goede vriend en collega, Anton.
Gerbert: Mogg?h Antonio
Anton: Moet je ook een kopje koffie?
Gerbert: Ja, dat gaat er wel in.
Anton: Had je de nieuwe computer voor McDuck(bedrijf van Anton en Gerbert) gekocht?
Gerbert: Ja, het is gelukt. Hij was zelfs goedkoper dan wat we berekend hadden en kon hem meteen meenemen.
Anton: Waar is ie dan?
Gerbert: Hij staat nog in de auto. Ik kwam dus eigenlijk vragen of je even mee wilde helpen met het tillen.
Anton: Natuurlijk, maar eerst even koffie drinken voor het koud wordt.
Gerbert: Dat lijkt me een goed plan.
Nadat ze koffie gedronken hebben gaat Anton naar de garage om de computer te halen.
Anton ziet de auto niet voor de garage staan, dus kijkt hij in de garage, maar ziet de auto daar ook niet staan.
Anton: GERBERT, DE AUTO IS GEJAT!!

Het huis aan de overkant staat vol met dozen. Een paniek schreeuw schelt door het huis.
Monique: AUW! Je laat die doos recht op m?n kleine teen vallen!
De verhuizer veronschuldigd zich en loopt verder met de verhuisdoor.
Jilt: Hier mam, je portemonnee, hij lag nog voor op de autokap.
Monique: Dankje jongen.
Een diepe zucht volgt.
Monique: Wat moest ik toch zonder jou jongen?
Jilt: Een heel oud eng omaatje worden misschien?
Jilt glundert.
Monique: Nou dankje? en dat is dan mijn bloedeigen zoon! Grapjas!
Jilt?s glundering verandert langzaam in een droevig gezicht. Monique merkt het, en slaat een arm om hem heen.
Monique: He, kop op jongen, ik weet dat het moeilijk is, maar samen komen we er wel, toch?
Jilt zegt snikkend: Ja, ik weet het wel, maar het is gewoon zo moeilijk zonder pa. Hij was gewoon? gewoon mijn beste vriend!
Monique probeert haar zoon te troosten, maar ergens denkt ze dat hij het misschien nog wel veel moeilijker gaat krijgen.
Het is immers pas een jaar geleden dat haar man is overleden na dat vreselijk auto-ongeluk?

Aan de overkant is Gerbert naar buiten komen rennen..
Gerbert: Wat is hier allemaal aan de hand?
Anton: De auto is weg, foetsie.
Gerbert: Dat was ik vergeten te vertellen..
Anton: Wat?! Je wist al dat de auto gestolen was en dat vertel je niet tegen mij. Die auto is toevallig ook van mij.
Gerbert: Nee, nee, dat bedoel ik niet, Antonio toch. Ik had alleen niet verteld  dat toen ik thuis kwam er een verhuiswagen voor de oprit stond. Dus dat ik de auto verderop neergezet heb.
Anton: poeh h?, gelukkig, ik dacht echt dat de auto gestolen was en die dure computer weg was.

Aan de andere kant van het dorp springt Douwe in het slootje achter zijn huis en zwemt richting het meer midden in het dorp. Als hij daar eindelijk geraakt is merkt hij dat er een sterke stroming is en dat hij er door meegevoerd wordt.
Als hij eindelijk de kans krijgt om de kant beet te pakken, ziet hij dat hij een heel eind meegevoerd is. Hij klimt de kant op en schudt het water uit zijn haarbos. Als hij een beetje uitgedropen is loopt hij om het huis heen op weg naar de weg, maar dan?
Jilt: Waar kom jij vandaan?
Monique: Wat moet jij in onze tuin?
Als Douwe zich omdraait valt Monique flauw en Jilt kan nog net iets uitbrengen..
Jilt: Pa-pa?

Wat is er met Monique en waarom noemt Jilt Douwe zijn vader?
Lees het in aflevering 2

[Sjors]

Aflevering 2

?s Ochtends loopt Elise op Schiphol, Amsterdam.
Ze kon al snel terug naar Nederland, er was een plaatsje vrij en die had ze direct aangenomen.
Ze roept een taxi en bedenkt zich waar ze nu heen kan?

Martijn is weer in bed gekropen nadat Lianda is vertrokken. Net voordat hij in slaap valt belt Lianda hem op
Lianda: Martijn? Ja h?, hoe wist ik dat je weer terug in je bed zou gaan?
Martijn: Haha je kent me t? goed! Goed dat je belt. Anders was ik weer te laat voor het tennissen. Gerbert vermoord me nog! Maarre ik moet hangen, ik moet nog douchen, eten, tandenpoetsen, nagels knippen, scheren?..
Lianda: Jaja, ik hoor het al! Veel plezier bij het tennissen he! En doe de groeten aan Gerbert!
Martijn: Is goed! Jij succes met de makelaar he!
Lianda: Nou dat word wat, die ouwe zak, maar goed: Doei!
Martijn: Dag schat!

In de voortuin van het huis van Monique en Jilt, schrikt Douwe wel heel erg bij het beeld dat er een vrouw flauw valt en dat een jongeman hem zijn vader noemt.
Douwe: Papa?
Jilt rent op Douwe af en omarmt hem
Jilt: Papa, ik heb je gemist.
Douwe: Ik ben je vader helemaal niet.
Doordat Jilt de doorweekte Douwe omarmde, is hij nu zelf ook nat. Door de frisse wind op zijn natte kleren komt hij weer een beetje bij zijn positieven.
Jilt: eh,sorry.. Je bent sprekend mijn vader
Douwe: Ahjoh, dat geeft niet hoor.
Douwe kijkt even naar de liggende Monique en schrikt.
Douwe: Bel 112!
Jilt schrikt en kijkt om. Dan schiet zijn hand naar zijn mobieltje.

Als Lianda eenmaal aangekomen is bij het pand, staan daar 2 mannen in pak aan de deur te rammelen en op de bel te drukken. Wat zijn die aan het doen, vraagt Lianda zich af. Ze steekt de straat over en spreekt ze aan. Ze ziet dat het haar makelaar is en nog een andere man, waarschijnlijk de andere makelaar.
Makelaar: Tjah, we staan hier al 10 minuten voor de deur, maar niemand doet open!
Lianda bedenkt zich even , pakt een steentje en gooit die tegen het raam op de 1e etage.
Makelaar: H?, wat doe je nou! Dat kan kapot hoor!
Lianda: Volgens mij slapen ze nog!
En ja hoor, even later gaat de deur open. Een nog halfslapende vrouw doet de deur open.
Vrouw: Ja, sorry hoor *gaap*, het was gisteren nogal laat geworden en?
Makelaar: Het is al goed hoor mevrouw. Zouden wij even binnen mogen kijken?
Vrouw: Eh ja hoor, ik zal me even voorstellen, ik ben Judith!
Ze schud iedereen een handje, leid ze door de gang naar de ?echte? ingang, en snelt weer naar boven.

Joost: He Juud, wat was dat?
Judith: Dat is de makelaar en onze ?mogelijke nieuwe onderbuurvrouw?. Die kwamen toch vandaag?!
Joost: Oh dat was ik vergeten, maar kijk: Speciaal voor jou!
Judith ziet een volgedekte tafel met een heerlijk ontbijtje!
Judtih: H?? Hoe heb je dat zo snel gedaan?
Joost: Tsjah, alles voor ?t vrouwtje!
Judith en Joost gaan aan tafel en smullen van het lekker ontbijtje. Ze kletsen wat, om daarna op de bank te ploffen en nog wat bij te praten, met op de achtergrond een belspelletje. Het gesprek gaat over van alles en nog wat. Judith bedenkt zich dat ze zich geen betere vriend kan wensen. Een jaar samen, net gaan samenwonen? het lijkt allemaal zo perfect! Het voelt gewoon zo goed met Joost, die band is zo sterk. Zo sterk als een onafscheidelijke broer en zus.

Gerbert en Anton begonnen meteen met het aansluiten van hun nieuwe computer.
Gerbert: Volgens mij moet ie het zo doen.
Anton: Dus ik kan hem aanzetten?
Gerbert: Probeer maar, wat is dit een happening.
Anton: 3?, 2?., 1?.., daar gaat hij dan.
Gerbert: Hij doet het!
Anton: Gelukkig dan kan ons reclamebureau sneller te werk gaan en veel meer klanten aan.
Gerbert: Dan kunnen we nog wel een collega gebruiken.
Anton: Ja, inderdaad

Elise rijdt met de taxi door het leuke dorpje Westmeer
Elise: Wilt u hier even stoppen?
Chauffeur: Natuurlijk, mevrouw.
Elise stapt uit en loopt op het huis af dat te koop staat. Ze vind het prachtig. Ze pakt haar mobieltje en belt het nummer van de makelaar dat onderop het bord staat.
Er neemt niemand op en beslist om maar even in dit dorpje te blijven en te informeren bij de buren. Ze betaald de taxi en neemt haar koffer mee richting het huis van de buren.
Ze heeft nog maar een paar stappen gedaan of ze hoort de loeiende sirenes van een ambulance, die stopt schuin tegenover haar droomhuis. Ze laat de koffer staan en rent er naar toe.

Aan de overkant van de ambulance horen Anton en Gerbert de sirenes ook.
Anton: Wat is dat nou weer?
Gerbert: Het is hier altijd zo rustig en vandaag eerst die verhuiswagen en nu weer een ambulance.
Anton: Ik ga even kijken wat er aan de hand is.
Gerbert: Dan ga ik in een drafje achter je aan.
Anton: Ow, wat zijn we weer grappig.
Gerbert: Dat was geen grap, dat zou ik echt gaan doen.
Anton: Ik ga nu meteen kijken en draf jij maar lekker achter mij aan.
Gerbert maakt wat paardengeluiden als ze onderweg zijn naar de ambulance.

Als Anton en Gerbert buiten aankomen slaat de ambulancebroeder net de deur dicht en rijden zonder sirenes terug.

Waarom kwam de ambulance en rijd die terug zonder sirenes? Is Douwe de schuldige? En komt Elise ook in Westmeer wonen?
Lees het in aflevering 3 (rond woensdag)?

[Luc]

De vorige keer in 'Desperate Forummers'
In de voortuin van het huis van Monique en Jilt, schrikt Douwe wel heel erg bij het beeld dat er een vrouw flauw valt en dat een jongeman hem zijn vader noemt.
Douwe: Papa? Ik ben je vader helemaal niet.

Elise heeft nog maar een paar stappen gedaan of ze hoort de loeiende sirenes van een ambulance, die stopt schuin tegenover haar droomhuis. Ze laat de koffer staan en rent er naar toe.

Aan de overkant van de ambulance horen Anton en Gerbert de sirenes ook.
Anton: Wat is dat nou weer?
Als Anton en Gerbert buiten aankomen slaat de ambulancebroeder net de deur dicht en rijden zonder sirenes terug.

*start begintune*



Aflevering 3

Als Elise ziet dat de ambulance weg is, loopt ze terug naar haar koffers. Ze heeft nog geen stap gezet of ze word bijna overreden door een fietser met een roze tennistas.

Fietser: What the duck?! Kun je niet een beetje uitkijken?!
Elise: Sorry, ik ben er met mijn gedachten niet helemaal bij?
Fietser: Oh, nou ja, volgende keer beter uitkijken alsjeblieft! Zeg, ?t lijkt wel of ik jou ergens van ken? Woon je hier toevallig in de buurt?
Elise: Is dat echt of is dat gewoon een slappe openingszin?
Fietser: Haha, nee dat meen ik echt hoor!
Elise: Hoe heet je eigenlijk?
Fietser: Gerbert
Elise: Nee sorry, ik ken geen Gerbert. Maar ik moet weer verder. Daag
En zo snel ze dat zei, zo snel was ze weg. Gerbert snapt er niks van. Hij probeert nog wat te schreeuwen.
Gerbert: Zeg, hoe heet jij dan?
Maar het antwoord blijft weg. Gerbert stapt weer op zijn fiets, doet zijn tennistas weer goed en fietst verder.

In huize Monique en Jilt is de stemming weer veranderd.
Jilt: Dus alles is goed met mijn moeder, alleen misschien een lichte hersenschudding?
Douwe: Als we die ambulancebroeders moeten geloven, is dat alles ja.
Jilt: In ieder geval bedankt voor alles.
Douwe: Dat is in orde hoor, was ook een beetje mijn schuld h?.
Jilt: Ja, inderdaad. Wat moest je eigenlijk in onze achtertuin?
Douwe: Ik ging zwemmen in het meer, maar ben door de stroming helemaal tot het slootje achter jullie huis meegevoerd.
Jilt: Wahahaha, da?s een goede, maar nu even serieus.
Douwe: Wat ik net vertel is echt waar, waarom denk je dat ik anders door en door nat ben?
Jilt: Ja, daar weet ik zo snel geen verklaring voor, maar snap niet dat mensen in de sloot gaan?.
Dan slaat de deur dicht en Douwe loopt terug naar zijn eigen huis.

Een eindje verderop, boven het toekomstige caf? ?De Realiteit?.
Judith: Jemig, zijn die lui nou nog niet uitgekeken? Dadelijk komen we nog te laat!
Joost: Joh, doe toch rustig aan we hebben geen haast?..te laat? Wat gaan we doen dan?
Judith: Jij vergeet ook alles h?! We gaan vandaag toch tennissen!
Joost: Wij met z?n 2en?
Judith: Neehee! Gerbert komt ons dadelijk ophalen!
Joost: Toch niet die verwijfde hetero h??!
Judith: Haha, nee, ik bedoel Gerbert McDuck!
Joost: Oh die?. Is dat niet die verw?
Judith: JOOST!
Joost: Grapje schat!

Even later word er op de deur geklopt. De makelaar zegt dat hij het beneden even af wil ronden, en of zij daar ook even bij willen zijn.
Joost: Is goed, we komen eraan!

Als ze even later beneden zijn, blijkt dat de vrouw dol enthousiast is.
Lianda: Oh dit is echt de perfecte plek! Het cafe, de keuken, 5 minuutjes van huis af? als Martijn toch eens mee was, dan hadden we meteen het contract getekend!
Judith: Martijn? Zeg Joost, had Gerbert het er niet over dat we met een ?Martijn? gingen tennissen?
Joost: Oh, dat weet ik niet meer hoor?
Lianda: Gerbert? Ja Martijn zou met Gerbert gaan tennissen, dus dat moet dan wel ja!
Judith: Leuk! Dus dadelijk zien we ook onze ?zeer waarschijnlijke? nieuwe onderbuurman!
Lianda: Nou ja we leven hier niet h?, we beginnen alleen maar een cafeetje.
Joost: ?t Is maar goed, hier valt echt niets te beleven. Een cafeetje zal Westmeer goed doen!

In het bedrijfje McDuck draait Anton op volle toeren.
Hij moet even een lastige klant afhandelen, die geen zin heeft om een vooruitbetaling te doen, maar dat is de gewoonste zaak in McDuck.
Als hij na twee uur eindelijk een compromis gesloten heeft, wil hij even een rondje om, het parkje lijkt hem een goed idee.

Douwe komt eindelijk thuis aan en trekt droge kleren aan, dan gaat hij naar zijn buurman om hem even te helpen met het verplaatsen van een kast.
Douwe: Ha die, Sjors, ik kom je even helpen.
Sjors: Da?s mooi, ik heb juist mijn koffie op.
Douwe: Waar moet dat grote ding eigenlijk naar toe gesleept worden?
Sjors: Naar de Woonkamer, daar kunnen we zo?n opbergruimte wel gebruiken.
Douwe: Zullen we gaan beginnen dan maar?
Sjors: Da?s een goed plan, neem jij die kant?
Douwe: Ok, 1?,2?,3? en tillen maar.

Mario, ook wel bekend als Poltergeist, loopt een beetje rond te denderen door de stad, hij is een nogal geheimzinnig figuur. Plotseling loopt hij tegen een tegemoetkomer aan.
Anton: Wat moet dat?
Mario: Mijn excuses, ik lette even niet op.
Anton: Beter uit je doppen kijken zal je, dat flik je me niet nog een keer. Dan zal ik je een laten zijn wat pijn lijden is.
Mario: Nouja zeg, ik doe het toch ook niet express en bied mijn veront?
Anton: Dat moest er nog eens bijkomen, dat je het express hebt gedaan.
Mario: Nouja zeg, da?
Anton: Die toon van je staat me niet aan, opzouten nou, en ik wil je vandaag niet nog een keer tegen komen.

Net als Mario een stukje bij Anton vandaan is gaat zijn gsm af.
Mario: Met Mario.
B100: Hallo baas, het plan is geslaagd, ik houd ze nu constant in de gaten.
Mario: Dat is goed nieuws
B100: Ik zal Robert op de hoogte stellen, baas
Mario: Mooi zo en verlies ze niet uit het oog of ik zal je?*&^%%$^#%$
B100: Ok? baas, dat is in orde.

Wie laat Mario in de gaten houden? Waarom viel Anton zo tegen Mario uit? En Hoe was het tennissen?
Lees het in Aflevering 4, dit weekend op Hot Forum

[Sjors]

Aflevering 4
Op de plaatselijke tennisbaan..
Martijn: H?, je hebt favoriete tennistas weer mee zie ik.
Gerbert: Ja, naja. Deze moest wel mee, ik heb geen andere.
Martijn: Ja, maar ik heb het nog steeds niet zo op roze.
Gerbert: Maar ik hoop dat je het niet erg vind dat ik nog 2 andere mensen heb uitgenodigd.
Martijn: Nee, hoor, daar zit ik niet zo meer. Wie zijn het eigenlijk?
Gerbert: Joost en Judith, ze wonen bij dat kroegje.

Op dat moment komen Joost en Judith aanfietsen
Joost: Ha die Gerbert, je hebt je mooie tas weer mee!
Gerbert: Ja, hij is er weer en het lijkt iedereen vandaag wel op te vallen.
Judith: Joost, is dat onze nieuwe onderbuurman?
Joost: Ik denk het. Jij bent Martijn zeker?
Martijn: ja, ik ben Martijn, maar ik ben bang dat ik dit gesprek niet meer helemaal volg.
Judith: Oh sorry, maar Lianda, die naam moet je bekend voorkomen, die heeft het caf? onder ons huis gekocht om het samen met jou te runnen en toen hoorde ik dat jij ook met ons ging tennissen en dus meteen ontmoeten, zonder dat je weet dat er iets gekocht is.
Martijn: Aha! Aangenaam, ik ben dus Martijn.
Gerbert: Zullen we gaan tennissen, jongens?

Op dat moment wordt er naast het huis van Anton en Gerbert het te kooppaaltje uit de grond gehaald. Juist als dat gebeurd komt Anton terug van zijn rondje lopen.
Anton: He, dat maakt me vrolijk, is het huis eindelijk verkocht?
Makelaar: Ja, aan een leuke alleenstaande jongedame, dus als je nog een op vrouwen gaat vallen, heb je een adres waar je terecht kunt.
Anton: Ik val op vrouwen!!!! Ik heb alleen de ware nog niet gevonden, dus woon ik bij mijn zakenpartner
Makelaar: Ah best hoor, wat jij wilt
Anton: Je moet me nu niet gaan irriteren, want ik doe je nog eens wat.
De makelaar begint te lachen
Makelaar: Je moet niet te lang wachten. Nu kun je nog uit de kast komen, maar als je te lang wacht ga je eruit vallen.
Anton loopt woedend door naar zijn huis.

Al enkele uren staat er een verdachte auto met twee mannen voor het huis van Jilt en Monique.
Robert: Dit wachten is echt vermoeiend, maar het betaald goed, terwijl je eigenlijk niets doet.
B100: Je moet wel blijven opletten, kijk daar komt Monique het huis uit.
Robert: Slaan we nu onze slag?
B100: Wilde je gaan wachten tot Pasen?
Robert start de auto en rijdt vlak langs de doorlopende Monique. B100 slaat de deur open en grijpt Monique vast en trekt haar naar binnen.
Ze rijden er met vol gas vandoor.

In het huis van Sjors
Sjors: Bedankt Douwe voor het tillen, ik had het niet zonder je gekund
Douwe: Ach ja, daar zijn buren voor he.
Sjors: En moet je nu nog zwemmen?
Douwe: Ja, driemaal daags. Ik moet het vinden
Sjors: Succes!
Douwe: Doei en bedankt voor de koffie.

Jilt die al snel bevriend geworden was met zijn buurman Anton gingen samen een stukje joggen.
Jilt: Zo hoe staat het met McDuck?
Anton: De zaken gaan steeds beter, we beginnen het steeds drukker te krijgen en denk dat ik en Gerbert het samen bijna niet meer aan kunnen.
Jilt: Jullie hebben meer tijd nodig voor jullie relatie?
Anton: WE HEBBEN GEEN RELATIE!! Waarom denkt iedereen dat?
Jilt: Dat doet de ronde door het dorp.
Anton: Als ik degene in mijn handen krijg, die dit door het dorp heeft verspreid. Dan krijgt ie klappen.
Jilt: Sorry dat ik het geloofde, maar is het misschien leuk als ik bij jullie kom werken?
Anton: Ik weet niet, dat moet ik in ieder geval eerst overleggen met Gerbert.
Jilt: En dan wel echt gaan overleggen he!
Dan slaat Anton rechtsaf en sprint een heel stuk bij Jilt vandaan.

Douwe staat alweer in zijn zwempak klaar aan de rand van zijn slootje.
Hij springt erin en zwemt naar het meer. Dan gaat hij onder en komt ruim 3 minuten niet meer boven.

Op de plaatselijke tennisbaan..
Gerbert: Dat was weer even lekker, dat tennissen
Martijn: Inderdaad, dat kon ik wel weer even gebruiken.
Gerbert: Waar is dat kleffe paartje eigenlijk gebleven?
Martijn: Geen idee, ik heb ze al een tijdje niet meer gezien.
Gerbert: Najah, ik moet nu echt weer gaan. Want we komen om in het werk.
Martijn: Ik ga ook, Lianda maar eens feliciteren met onze aankoop.
Gerbert: Ja, succes ermee!.
Martijn: Spreek je later weer!
Gerbert: Doei!

Dan komt er een verhuiswagen aan richting het huis naast het huis van Anton en Gerbert.
Na vijf minuten is alles alweer uitgeladen.
Verhuizer: Dat is alles, mevrouw
Elise: Bedankt, dan kan ik hier meteen leven.
Verhuizer: We moeten alleen nog even afrekenen
Elise: Oja, dat was de afspraak. Even mijn portemonnee zoeken.
Verhuizer: Doe maar rustig aan hoor, mevrouwtje
Elise: ik denk dat we een probleem hebben, want me portemonnee zit nog in een van mijn koffers.
Verhuizer: Kun je het hier ergens niet even lenen?
Elise: Ik kan de buren even proberen.

Willen de buren Elise geld uitlenen? Wat gebeurt er met Monique? En wat is er met Anton?
Lees het in aflevering 5!

[Sjors]

Aflevering 5

Als na 5 minuten aanbellen nog steeds niemand open doet raakt Elise in lichte paniek. Ze bedenkt van alles. De verhuizers worden ongeduldig, en wanneer ze vragen of ze ?berhaupt nog wel gaat betalen stort ze in.
Elise: Waarom?. Waarom mag ik in godsnaam geen nieuwe start maken? Waarom zit mij nou nooit eens iets mee?!
Verhuizer: Ja dat weet ik toch niet. Mevrouw, wij moeten nu echt ons geld hebben, we hebben nog andere klanten

Op dat moment komt Anton aangejogd. Elise rent op hem af en omhelst hem innig. Anton weet niet wat hem overkomt.
Elise: Dankje! Dankjewel!
Anton: Euh?Graag gedaan hoor maarre, waar heb ik dat aan te danken?
Elise: Oh ja, sorry
Elise laat Anton los en legt de situatie uit.
Anton: Nou, je mag best wat lenen hoor, maar ik moet wel weten hoeveel het is, want misschien heb ik dat niet contant in huis. We zijn maar een beginnend bedijfje h??!
Elise: Ik geloof een euro of 80.
Anton; Pff, als je geluk hebt heb ik nog wat liggen. Even kijken hoor!


Even verderop, komt Martijn thuis van zijn ochtendje tennis. Lianda blijkt niet thuis te zijn, maar er hangt een briefje op de koelkast:

Schat: ik heb een verassing voor je: Kom maar eens naar dat kroegje ?Onder den Lindenboom?.
-X- Lianda

Martijn is niet erg benieuwd. Hij weet eigenlijk al wat het betekend. Hij douchet zich snel, kleed zich om en stapt op de fiets.

Als Anton weer naar buiten komt kijkt Elise hem erg verwachtingsvol aan. Maar aan de blik in Anton?s ogen ziet ze al wat er aan de hand is. Althans dat denkt ze.
Elise: En? heb je het?
Gerbert komt net aanfietsten
Anton: Nee, het is nog veel erger. WE ZIJN, leuke tas Ger, BESTOLEN!!!
Gerbert: BESTOLEN? Hoe bedoel je?
Anton: Nou ja, de kluis is leeg, dan lijkt het me  dat we bestolen zijn!
Gerbert lijkt niet onder de indruk
Anton: Weet je wel wat dat betekend?! We gaan failliet! Boem, pats helemaal opnieuw beginnen! Als ik me wel niet bedenk hoeveel geld er in die kluis zat!
Gerbert: anton, anton, anton. Ik heb dat geld eruit gehaald: Ik moest toch w?t drinken na het tennisen!
Anton: En dan jaag jij er maar even in een ochtendje honderden euros doorheen?
Gerbert: Anton, er lag 20 euro in! De rest heb ik op de rekening gezet?

Anton en Gerbert lopen weer naar binnen, en vergeten prompt Elise. Een traan loopt over haar wangen. Plots hoort ze een bekende stem.
?Heb je geldproblemen??

Jilt komt vermoeid thuis en wondert zich dat de voordeur open staat. Hij loopt bezweet naar binnen en roept zijn moeder. Geen antwoord. Even krijgt hij een paniekerige vlaag over zich heen. ?Ach, ze zal wel boodschappen doen en de deur niet goed hebben dichtgedaan?. Maar als hij gedouched en wel aan zijn lunch zit weet hij niet precies wat hij ervan moet denken. Hij pakt de telefoon en draait 112.
Man: 112 alarm centrale, waar kan ik u mee van dienst zijn?
Jilt: Oom peter?
Man: Jilt? Je weet toch dat je me op dit nummer niet mag bellen?! Daar kan je een boete voor krijgen!
Jilt: Maar het is heel dringend!
Man: Over 5 minuten heb ik pauze. Ik bel je dan wel!

Jilt heeft zijn telefoon nog niet neergelegd of hij word teruggebeld. Een vage stem klinkt aan de telefoon.

Stem: Hallo, als je je vrouw ooit nog eens
Jilt: Vrouw?
Stem op de achtergrond: Drommels drommels en nog eens drommels. Bal gehakt! Frikadel speciaal!
De lijn word verbroken. Het lijkt wel of de telefoon aan de andere kant door midden werd gebroken.
Jilt raakt nu helemaal in paniek en belt weer 112.
Man: 112 alarm centrale, waar kan ik u mee van dienst zijn?
Jilt: Oom peter, je MOET ME HELPEN! MAM IS ONTVOERD!
Man: Wat? Hoe weet je dat?
Jilt: Ik kreeg net telefoon van de ontvoerders.
Man: Ok Jilt, Rustig aan, dit kan ik zelf niet afhandelen. Ik verbind je door met een collega! Ik kom zo snel mogelijk naar je toe!

Martijn komt aan bij het caf? en ziet Lianda al zitten. Hij besluit haar een verassende verassing te geven en komt het caf? met veel bombarie binnen.
Martijn:  Dames en heren! Welkom in het caf? dat ik en mijn partner over hebben genomen!
Barman: Zeg, grapjas, kan je gewoon wat bestellen en gaan zitten, of vertek. Maar vertel niet zo?n onzin.
Lianda ligt in een deuk, Martijn komt snel naar haar toe.
Martijn: maar ik dacht, ik had gehoord?
Lianda: Ssst? Je moet niet zoveel denken jij! Ik heb d?t niet gekocht. Kom mee, ik laat het je zien!

Eenmaal aangekomen bij ?De Realiteit? schrikt Martijn zich kapot.
Martijn: Lianda? F..F..fan?fantastisch!
Lianda: Ja? Heb ik het goed gedaan?
Martijn: Oh Schat, echt, geweldig! Wanneer kunnen we beginnen?

Als Douwe weer boven komt van zijn nieuwe duik belevenis is hij weer een heel stuk afgedreven. Zo is hij weer aangekomen bij huize Jilt. Hij stapt het water uit en loopt richting de weg. En gaat weer op huis aan

Ergens in een afgelegen schuurtje?
B100: Ja, dametje. We krijgen nog een heleboel geld van je mannetje
Monique: Maar.. maar? die is overleden.
Robert: Dan denk ik dat we de openstaande rekening doorschuiven naar u, mevrouwtje
B100: Ja, dametje
Monique: Om hoeveel geld gaat dat dan?
Robert: Een kwart miljoen euro
B100: Ja, das een boel geld, dametje
Monique: Aan zoveel geld kan ik nooit komen
Robert: We geven je nog 2 weken en anders zal het niet goed aflopen met, hoe heet ie ook alweer..
B100: Met Jilt, dametje, zal dan niet goed gaan met hem.
Monique: Laat hem er buiten!!
Robert: Je hebt vanaf nu precies 2 weken. B100 breng het mevrouwtje maar weer naar huis.
B100: Ok?. Dametje, meekomen.

Op dat moment zitten Gerbert en Anton lekker te zappen.
Anton: Weekend Miljonairs, dat lijkt me weleens wat.
Gerbert: Schrijf je dan eens ergens voor in en wie weet.
Anton: Ik word toch nooit uitgekozen
Gerbert: Niet geschoten is altijd mis.
Dan loopt Gerbert zelf naar de computer.

Als B100 Monique afgezet heeft en er snel vandoor gaat met de auto, maar plotseling komt er een auto met caravan de bocht om. De auto kan hij nog net ontwijken, maar hij rijdt recht op de roodgele caravan in. B100 zit helemaal klem, maar uit de andere auto stapt een man met een nogal rode neus.

Hoe zal dit aflopen? Hoe komt Monique aan 250.000?? Hoe zal het gaan met het caf? man Martijn en Lianda? Waarom zwamt Douwe de hele tijd in de sloot?
Lees het Binnenkort in aflevering 6!

[Sjors]

We zoeken mensen die mee willen helpen schrijven, pm naar mij of Luc!!1