LC's Schrijfsels

[LC]

Als het mag van de mods hier op dit forum zou ik graag mijn delen van mijn verhaal Rode Luchten willen posten. Als iemand toevallig ooit mijn space heeft gelezen is dit verhaal al bekend.

In afwachting op antwoord.

[Luc]

Tuurlijk ,daar is het creativiteits-board voor!
Ga je gang zou ik zeggen!

[Faabjuh]

Mooi geschreven, alleen jammer van dat 'o zo klote'. Want voorderest is het eigenlijk een heel "netjes" verhaal, om het zo maar te zeggen, dus past dat er niet bij. ;)

[LC]

Hoor ik vaker. Maar heb er voorderest geen ander woord voor, verhalen zijn geschreven uit mijn gevoelens en als ik me "klote" voel schrijf ik dat ook zo op. Als je suggesties hebt voor een ander woord zijn die ook welkom ;)

edit: Ik heb iets gevonden. Fixed dus ;)

[Faabjuh]

Ik vind het nogal dramatisch overkomen en alsof je heel veel zelfmedelij heb. Maar ik vind het wel mooi geschreven. [omhoog]

[LC]

Dank je,

Tja, kan zijn dat het wat dramatisch overkomt maar mijn stukjes zijn vooral bedoeld om mezelf een beetje te begrijpen en om alles even op een rijtje te zetten.En dan komen zulke dingen eruit ;)

[Lies]

Mooi hoor! ;)

[LC]

Ik hoorde van een bron dat iemand mijn schrijfsels heeft uitgeprint. Mag ik weten wie en wat deze ermee doet?

En ach, waarom dan niet maar even nummer 2 en 3 van rode luchten erop zetten:

Terwijl ik naar mijn kleren kijk valt me weer zo'n contrast op, de felgroene grasvlekken steken af tegen het zwarte wat ik aan heb. Ook al zie ik mijn gezicht niet, ik zie mijn lichaam. Ik zie me zoals ik mezelf wil zien. Mijn plukje geverfd haar hangt voor me ogen. In de schemering kan ik de kleur niet goed opmaken, maar het neigt naar groen. Volgens mij is hier in dit land alles groen en was dit mijn enige hoop om er misschien wat bij de rest van de wereld te horen. Maar ik zie niemand, dat zal dan wel betekenen dat mijn haar er wel niet toe zal doen of ik er bijhoor of niet. Ik voel over mijn hoofd, startend bij mijn haar, mijn voorhoofd, mijn neus, mijn mond en mijn kin om daarna terug te gaan naar mijn ogen, mijn hand stokt en ik voel een pierincg in mijn wenkbrauw zitten. Wat voor 1 weet ik niet, ik kan hem niet zien. Mijn hoofd gaat nu naar beneden en herken mijn lichaam. Ik heb een kort zwart t-shirt aan. Ik ken mezelf goed genoeg om voor mezelf te weten wat erop staat. Ik volg mijn armen en zie dat er armbanden om mijn polsen zitten, armbanden met spikes eraan. Mijn broek is niet nodig te vermelden en mijn schoenen ook niet. Ik voel me lekker hierin. Helaas accepteren weinig mensen maar hoe ik eigenlijk ben. Ikzelf meegerekend, anders was ik nu mijn ideale ik. Ik loop verder door het grasland. Ik wil helemaal niet, maar mijn voeten leiden me naar het donker, maar hoelang ik ook loop, het bijft maar een kruising tussen dag en nacht. Ik voel dat dit geen zin heeft en leg me weer neer in het groene gras....

-III-

Ik leg me neer op het gras, rustig sluit ik mijn ogen. Ik schuif met mijn armen en benen, zoals ik vroeger altijd in de sneeuw deed als ik sneeuwengeltjes maakte. Die tijd is allang weer over, maar ik voel me er weer even kind door. Terwijl ik mijn benen en armen beweeg merk ik op dat het gras hier niet eens zo nat nog is. Dat moet betekenen dat ik toch een stuk gelopen heb. Maar waarom zit ik dan nog steeds in die overgang van dag en nacht? En wat anders is er aan dit deel van dit wereld dat het nog niet nat is?  Ik denk al te veel nu, ik wil hier hier in dit land niet denken. Ik ben bijna gelukkig in wie ik nu ben hier. Ik open mijn ogen weer en breng mijn ellebogen achter mijn lichaam. Ik kom omhoog en zie de zwarte lucht. Ik vraag me af wat daar in het zwart is, waarom is het daar zo donker? Wat gebeurt daar wat het daglicht niet kan verdragen? Ik draai me een kwartslag. Ik zie de overgang van donker naar licht. O zo mooi en o zo deprimerend. Want waarom kan ik hier niet weg? Ik draai me weer een kwartslag en zie een felrode lucht. Waarom is het rood? Ik zie geen ondergaande zon dus daar kan het niet van komen. Ik zou wel een verklaring willen vinden maar ik bedenk me dat het geen nut heeft. Waarom zou ik wel naar het licht kunnen lopen, als ik niet naar het donker kan? Ik kijk nog eens naar mezelf en voel me tevreden. Niemand die me aan me hoofd zeurt en volledige stilte. Ik sluit mijn ogen weer en val in slaap, misschien is het licht als ik wakker word.....

[Luc]

Mooi verhaal :)

[Faabjuh]

Zoo mooi hoor! Gewoon pure fantasie, of waargebeurd?

[LC]

Pure fantasie

[Faabjuh]

Pure fantasie

Okée. ;)

[Marloes]

mooi :)

[SpydeR]

heel mooi :)

[hillo]

mooi :)

heel mooi :)

heel erg mooi :)