Kandidaat Robert (AFVALLER 5)

[hillo]

Naam: Robert
Forumnaam: wicky de viking
Bekend van: MO 2, 3, 5, 6 en 7

Robert is de echt MO-diehard. In Mol Online 2 bereikte hij de finale, maar verloor deze. Dit verhaal herhaalde zich in Mol Online 3. Ook in de afgelopen serie kwam hij ver, maar viel hij net voor de finale af. Het is hem nog niet gelukt te winnen, maar komt daar nu verandering in?

Bespreek hier deze kandidaat!

[Luc]

Hoi!

[Marloes]

Hoi!

Luc >:( je was me weer voor :P

[Luc]

Hoi!

Luc >:( je was me weer voor :P

:D

[li-tje]

Heej Robert. Ik ben blij dat ook jij weer meedoet! Nog een bekend gezicht uit MO2. veel succes!

[wicky the viking]

ik zet dit maar even hier neer
omdat ik gewoon niet weet waar ik het anders plaatsen moet
het hoort niet in een bepaalde opdracht

en is een familie aangelegenheid
ik zal waarschijnlijk de komende dagen minder online/actief
zijn
de oorzaak hiervoor is namelijk dat mijn oma vanmorgen overleden is
hier wil ik het even bij laten
als jullie het niet erg vinden

gr.
robert

[hillo]

Nogmaals gecondoleerd ;)

[Lies]

:( gecondoleerd

[Sjors]

Ook namens mij gecondoleerd

[Juudith]

Gecondoleerd!

[LC]

Ik vind dat het eigenlijk niet via internet gedaan moet worden maar persoonlijk of via brief. Maar omdat ik deze twee niet heb, toch via deze weg gecondoleerd.

[Ulysses]

Evenals de rest wil ik je via deze weg condoleren met je verlies :-[

[wicky the viking]

allemaal bedankt

gr.
robert

[wicky the viking]

ik maak van deze plek "misbruik" om even mijn hart te luchten
het is nogal een lang en mss soms wel "heavy" stuk om te lezen
zie maar wat jullie ermee doen , maar het is de reden waarom ik de laatste week niets aan het spel heb gedaan




ik zal proberen hier in het kort te vertellen hoe mijn laatste week is verlopen.
Zoals gezegd m'n oma is dus overleden ...  :(

ze is Donderdagmorgen 9 november vroeg in de morgen overleden .
mensen van van bejaardentehuis die haar al extra verzorging gaven .
hebben haar gevonden.

Ik zelf was op het werk toen m'n mobiel ging .
een onbekend nummer dus ik nam op met "hallo"
aan de andere kant hoorde ik iemand zeggen " ja robert , coby hier , weet jij het telefoon nummer van je pa want we kunnen hem niet bereiken en ik heb hem dringend nodig i.v.m. oma "

een fractie van een seconde schiet er door m'n hoofd "coby , coby .... wie is .... oooh tante coby natuurlijk "
* ehhm ehhm het nummer van pa ehhm ehhm *  ,
* dat moet ik wel hebben ja maar wat is er dan met oma ? * ( ik had al wel een vermoeden maar toch ... )
" nou ehmm oma is overleden vanochtend vroeg "   dat laatste verstond al niet eens meer .
* shit .......ehhm ehhm ... het nummer van pa ......, kan ik je op dit nummer terug bellen dan zoek ik dat nummer op , ik heb het vast in mijn mobiel staan maar hoe ik kan bellen en gelijk zo'n nummer opzoeken weet ik nu ff niet meer *
" ja dat kan wel en anders heb ik de voice mail wel aanstaan "

Zo werd het telefoontje beeindigd

met een "godverdomme" ( sorry voor het vloeken ) klapte ik m'n mobieltje weer dicht en smeet h'm nogal ruw op de werk tafel
"wat is er "
vroeg een colegaatje direckt die al wel vermoedde waar het gesprek over was gegaan
- ik was niet staat te antwoorden  :-[ tranen kroppen omhoog
greep mijn telefoon weer , en zocht het nummer van m'n pa 's werk
m'n pa is congierge op een lagere school waar ik vroeger zelf ook heen was gegaan
het nummer kende ik uit m'n kop ...
maar nu even niet
hoe ik ook probeerde me op het nummer te concentreren , het ging niet
ik dacht , als ik het nummer in m'n mobieltje heb staan dan zijn we eruit
dus ik zoeken
maar geen school , toen het telefoon boek er maar bij gehaald
maar ook daar kon ik het nummer niet vinden .

Mijn collegaatje geroepen , gevraagd zoek jij eens voor mij die school op want ik kan door de emoties het niet meer vinden
Maar ook zij kon het niet vinden
ik bleef in de tussen tijd bezig mijn pa te proberen te bellen op z'n mobiel maar ik wist wel haast zeker dat ie die niet op ging nemen
omdat ie die alleen maar in het weekend bij zich heeft.
Ook bij m'n ouders thuis was niemand thuis en nam dus ook niemand de telefoon op , mijn broer was ook een "dood spoor"
Mijn colegaatje was inmiddels naar het kantoortje gelopen om daar te vragen of ze het telefoon nummer via de computer konden vinden .
en kwam terug gelopen , dat ze ook daar geen succes hadden , ik ben er toen zelf maar heen gelopen en heb ze naam en adres gegeven ,
niets .....

ik zei wacht eens
het is tot voor een paar jaar terug nog XXXXXX school geweest maar na de fusie heeft het een nieuwe naam gekregen
maar probeer die oude eens ?
en toen vond het wel .... echter
de verkeerde locatie
maar dat was niet zo erg eerst de verkeerde locatie gebeld om daar naar het andere telefoonnummer te vragen
vervolgens bellen naar het goeie nummer ( dit werd allemaal gedaan door m'n baas met een vaste lijn en dus niet met m'n mobiel )
na een korte inleiding over wie of hij was zei m'n baas tegen m'n vader " ik heb hier uw zoon naast me staan en die wil even met u praten "
Ik kreeg de hoorn in de handen

* ha pa , heb je al met coby gesproken * ( in de hoop dat ik het hem niet hoefde te vertellen )
"nee wat is er dan "
* nou ......( hele grote slik ) oma is overleden....... en coby kon jou niet bereiken , dus daarom zeg ik het jou maar *


Omdat door een stom en ook wel vervelend toeval de schoonmoeder van een van m'n andere tantes 2 dagen eerder was overleden
geloofde m'n vader mij eerst ook niet eens .
Hij dacht dat coby met hem wilde afspreken waarneer daarheen zouden gaan om te condoleren
Pas na 3 keer drong het tot hem door dat ik me niet vergiste
Het waren de moeilijkste minuten in mijn leven tot nu toe .
nadat m'n vader het gesperk beeindigt had , zocht ik een armleuning die in de buurt moest zijn ,
ik kon hem echter niet gauw vinden , ook de hoorn van de telefoon die ik netjes weer terug wilde leggen ging moeizaam
toen ik een keer zat barstte ik uit in een lange huilbui geen woord kreeg ik er nog uit .

Ik weet niet hoe lang ik daar gezeten heb
Maar toen ik weer een klein beetje tot bedaren was gekomen vroeg iemand mij of ik wilde verhuizen naar een andere stoel
* Ja hoor * zei ik en ben verplaats
Ik heb toen nog een lang gesprek gehad met m'n andere baas en vervolgens naar huis gegaan

Aan het einde van de dag ging m'n telefoon
opnieuw m'n vader , maar nu vanaf z'n mobiel
ze waren met allen bij Oma of ik ook behoefte had
ik ben erheen gegaan , kon het echter niet aan om oma te gaan bekijken ,
ze zou worden opgebaard in haar eigen kamer en de man van de begravenis ondernemer was er

vrijdag , zaterdag & zondag leefde ik in een soort roes
slecht slapen , s'nachts ( vroeg in de ochtend ) wakker worden en dan niet meer kunnen slapen

Maandag ochtend nog heen werken geweest , heeft me wel goed gedaan , een klein beetje afleiding
Maandagavond avondwake
De kapel was veeeeeeeel te klein voor de grote hoeveelheid mensen die oma nog de laatste eer wilden bewijzen
M'n vader las een stukje voor over z'n jeugd en over hoe hij zijn pa & ma had meegemaakt
Omdat ik het stukje al eerder had gehoord schoot ik niet weer vol , maar ik moest wel uit kijken dat ik niet teveel naar m'n broer moeder of een van m'n tante's keek want dan zou ik zo mee janken .

Het condoleren na de avondwake
zoiets heb ik natuurlijk al wel vaker meegemaakt
maar dan sta ik aan de kant vanwaar ik mensen moet condoleren
En dit was toch wel ff iets anders
die hele rij mensen die je een hand geven omdat ze op wat voor manier dan ook een connectie hebben gehad met m'n oma
10 % van die mensen kende ik
90 % was via de rest van de familie
dat dit zoveel waren was ook wel logisch want de bedoeling was dat we haar dinsdag in besloten kring zouden begraven

Dinsdag
de begravenis zelf
na een korte mis in de kapel wederom in de kapel van het bejaardentehuis
hebben we oma begraven
ik heb met m'n broer , neefje , een of 2 ooms
de kist gedragen ( hoewel het is meer begeleiden )
iets waar ik acheraf heel blij om ben geweest , het voor mij de manier om echt afscheid te nemen

woensdag donderdag & vrijdag ( vandaag )
ben ik nog niet heen werken geweest de impackt van die "emotie-bom" is toch groter dan ik verwacht had


als er na dit verhaal nog mensen zijn me iets willen vragen of wat dan ook
mijn msn is bekend dacht ik zo
 
Gr.
Robert
     

   

[Lies]

In iedergeval sterkte Robert! we begrijpen het als je hier door minder aanwezig zult zijn!