Chapter 2: All Star

[poltergeist]

Previously on Hunted:
Bram, een jongetje van rond de 14 jaar, wordt dood terug gevonden voor het huis van zijn ouders. Al snel lijkt men de dader gevonden te hebben, Hilje. Er wordt een opsporingsbericht verzonden waarop Maarten en Luc, de buurjongens, maar al te graag van profiteren.

Maarten en Luc liepen door de mist naar het huis van hun buurman. Ze waren vastbesloten om hun prijs te claimen. Dit zou het einde worden van hun armzalige leventje. Al ruim voor ze bij de deur aankwamen begon Luc te roepen:
'Kom naar buiten Hilje. Iedereen zag de aankondiging van Levi! Wie had ooit gedacht dat jij 25 000 euro waard zou zijn! Dus kom naar buiten, anders spelen die producers toch weer doorgestoken kaart! Hilje? Hoor je me? We zijn toch buren!'
Hilje bleef doodstil in de hal staan. De foto's die hij net ontwikkeld had schoten uit zijn handen. Dit alles was dus Levi's manier om mensen op te sporen. Hij wist wel waarom hij dit deed, maar dat zou hem niet lukken. Vlug raapte hij de meeste foto's op en stak ze in een papieren broodzak.
'Kom op Hilje, we komen je halen hoor!'
De stem van Luc baande zich een weg doorheen heel het huis.
De achterdeur dan maar dacht Hilje. Hij deed het zo voorzichtig mogelijk. Nadat hij alle lichten in de kamer had gedoofd liep hij naar de achterdeur. Hij was nog maar in de hal toen een donkere schaduw door het raam viel. Iemand was op weg naar de tuin, vast Maarten, dat idiote kleine broertje van Luc.
'We hebben je Hillie, zelfs langs de achter kan je nu niet weg!'
Ja, die stem was van Maarten. Maar zo makkelijk zou Levi dit spel niet winnen. Hilje zag nog maar één uitweg. Hij moest hier weg, en snel.

Met een kabaal dat heel de straat kon horen vloog het raam aan diggelen. Hilje sprong de stoel achterna en rolde in de haag die langs de zijkant van het huis stond. Hij had geen tijd om na te gaan of hij gewond was, nu prefereerde de vrijheid. Hij kroop door de haag en zag daar zijn reddingsmiddel staan, de fiets van de buren. Vlug sprong hij op de fiets en reed de donkere nacht in. Maarten en Luc renden verwonderd naar het gebroken raam maar vonden geen spoor van Hilje. Die was immers al lang vertrokken, al fietsend reed hij langzaam de maan tegemoet.
'Die gast moet echt wel veel geld krijgen om het spel zo lang mogelijk te rekken...' was al wat Luc kon uitbrengen.


'Nog even Jorg! Loop nu toch eens een beetje door, als we straks naar Nederland moeten is het jouw schuld! Draag die rugzak nu eens in plaats van hem mee te sleuren!'
Marloes schreeuwde van 100 meter verder naar haar racepartner Jorg. Zelf liep ze met een te zware rugzak door een zandpad dwars door de jungle. Het zou een wonder zijn als ze deze etappe van Peking Express nog zouden winnen. Marloes kende Jorg nog maar 1 dag, maar dat was lang genoeg om te beseffen dat hij niet van de actiefste was.
'Marloes, alsjeblieft, doe eens normaal. Het is maar een spel. Ik heb nog geen enkel ander koppel voorbij zien komen, we halen het heus wel.'
Marloes gaf enkel een afkerige blik. Ze draaide zich net op tijd om om een verlichtingspaal te ontwijken. Het verwonderde haar dat in dit godverlaten oord een verlichtingspaal stond. Als ze niet beter wist had ze de crew ervan verdacht om deze hier neer te zetten. Toen ze zich weer omdraaide merkte ze pas de grote stofwolk aan die in de verte kwam aanwaaien.
'Kijk! Een pick-up! Die moeten we hebben!' riep Marloes, 'Komaan Jorg, sta recht, het is een eliminatie-etappe!'
'Als jij niet oppast elimineer ik jou!'
De cameraman genoot duidelijk van dit schouwspel, hij keek al uit naar het moment dat dit uitgezonden zou worden. Marloes en Jorg zouden het koppel van Peking-Express worden. Hij wist vrij zeker dat ze de finale zouden halen, daar zorgde de productie wel voor. Dit was goud in televisietermen.


Word al 7 uur gezocht
De nevel en de mist van de vorige nacht was blijven hangen in de vroege morgen. Hoewel het nog geen licht was begon het leven toch al traag op gang te komen. Hilje fietste doelloos door de stad. Hij had geen idee wat hij moest doen. Moest hij naar de politie gaan? Zouden die hem niet oppakken? Hij moest het proberen, hij had geen zin in de gemene spelletjes van Levi.
Hij draaide zijn fiets en negeerde een rood licht en fietste richting politiekantoor. Gewoon de foto's wegdoen. De foto's zouden voor zich spreken. Als ze hem dan konden pakken had hij ten minste zijn plicht gedaan.
Bij het politiekantoor sprong hij van zijn fiets en pakte hij de broodzak. Al snel vond hij de brievenbus van de politie. In gedachten bedankte hij de man die de post had uitgevonden. Net toen hij de broodzak in de gleuf wou duwen schalmde er een stem door de straat:
'Hilje! Hoe gaat het met onze topcrimineel?'
Hilje draaide zich plots om, klaar om weg te rennen, hij zag enkel een vrouw met lang blond haar. Door haar uniform was er geen enkele twijfel mogelijk. Er was wel degelijk politie aan het werk om kwart na 5 in de ochtend.
'Wat? Ken je me niet meer?'
Hiljes mond viel open van verbazing. Voor hem stond Yolanda, een oude kennis van hem. Hoewel kennis een beetje licht uitgedrukt was.
'Yolanda? Wat doe jij hier? Ik dacht dat je de stad uit was sinds...'
'Sinds dat je mij liet zitten voor Evelien? Luister Hilje, ik wil geen tweede keuze zijn. Tussen ons zou het toch nooit iets zijn geworden. En ik werk hier als je dat moest weten. Politieagente weet je wel?'
Hiljes humeur klaarde op. Dit was zijn kans om alles uit te kunnen leggen.
'Waar zijn de camera's? Hoe kan Levi nu een programma maken zonder dat er een cameraman in de buurt is?' Yolanda keek rond zich heen maar kon niemand vinden.
'Daarom kom ik net Yo, kunnen we binnen eens rustig praten? Het gaat over Bram. Maar het moet discreet, ik wil er geen andere mensen bij.'
'Ja, dat heeft Net 5 wat minder goed gepland. Waarom doe jij eigelijk nog mee? Was het te laat om alles af te blazen?'
'Luister nu Yolanda, dit alles is niet wat het lijkt. Kan ik nu naar binnen?'
Hilje smeekte haar bijna. Hij keek voortdurend over zijn schouder, bang dat Luc of Maarten uit de nevel zouden opduiken in een wagen. Blijkbaar was zijn wanhopige blik af te lezen in zijn ogen.
'Jij hebt geen idee wat Levi je heeft aangedaan hè?'


'Rapido, Rapido! Mujo Mujo importante'
Jorg schreeuwde tegen de kerel in de Pick-up dat ze vlugger moesten rijden. Ook hij was nu bezeten van de Peking koorts sinds ze werden ingehaald door een ander koppel. Marloes keek hem aan en zag dat het goed was. Ze naderde al snel de Peking vlag. Tegelijk sprongen ze uit de Pick-up en renden ze naar Art.
'Marloes, Jorg, welkom. Jullie hebben net het eerste stuk van Colombia gezien. Ik hoop dat het jullie een beetje beviel. Als hoeveelste denken jullie binnen te zijn?'
Marloes viel bijna door haar knieën terwijl ze haastig een serie lettergrepen probeerde uit te puffen.
'Als 2de' hielp Jorg haar dan maar.
'Als tweede he? Wel ik heb beter nieuws voor jullie. Jullie zijn hier aangekomen als 1ste en gaan dus door naar de volgende etappe in Colombia!'
Marloes en Jorg vielen elkaar in de armen.


Binnenkort pakt Net 5 uit met een nieuw spel: The Target. Een spel vol actie en avontuur. En het mooie is: ook jij kan meedoen! Ontcijfer de hints en maak kans op 25.000 €! Het doel? Het vinden van die ene persoon. Hij is totaal onbekend... voorlopig. Hoe lang duurt het om van een onbekende boerenknul de beroemdste Nederlander maken? Dat is: The Target.
Deze week zoeken we Hilje Verheyen. Mensen die hem kunnen vinden maken kans op 25.000€ in onze eerste aflevering! Let op: het spel start hier, en het spel start nu.

Hilje zat wezenloos naar het scherm te kijken waar om het half uur een herhaling van de boodschap van Levi werd uitgezonden.
'Hij wil me erin luizen Yolanda, hij wil me erin luizen voor de moord op Bram. Ik heb niks met die zaak te maken! Ik kan het bewijzen!'
Haastig legde Hilje de broodzak op tafel.
'Hier zal het wel duidelijk mee worden dat ik er niks mee te doen heb!'
'Luister Hilje, voorlopig word jij niet verdacht. Het sporenonderzoek is nog lang niet afgelopen. Trouwens wijst niets erop dat jij die nacht daar was. Bij mijn weten mocht jij zelfs niet in die straat zijn.'
Yolanda keek diep in de ogen.
'Was jij in die straat gisteren avond Hilje?'
'Kijk nu naar die foto's Yolanda, dan zal alles je wel duidelijk worden.'
'Goed, geef die foto's maar aan mij en ga dan even op hotel. Ik los het hier dan wel voor je op. Als die foto's echt een schuldige aanduiden heb je niets te vrezen.'
'Bedankt Yolanda, als ik ooit iets kan terugdoen.'
'Dat kan je, geef bij het buitengaan die fles water maar eens aan. Gebruik wel de zij-ingang, mijn collega's hebben het niet zo op loslopende verdachten van een moord.'
Hilje gaf Yolanda de fles water en verdween.

Yolanda luisterde naar de beltoon. Nadat de telefoon 2 keer overging nam de persoon aan de andere kant van de lijn op.
'Met mij' zei de stem die ze zo goed kende.
'Met mij, ik heb de foto's geregeld. Alles is nu veilig, je hebt niets meer te vrezen.'
'Het probleem is beste Yolanda, dat ik wel iets van hem te vrezen heb zolang hij rondloopt. Ben je zeker dat je alle foto's hebt?'
'Ik denk het wel.'
'Denken is niet goed genoeg in dit vak Yolanda.'
'Zonder mij was jij niets, dus hou dat snauwen maar voor jezelf liefje.'
'Kalm aan maar poppetje, heb je al iets aan de riem kunnen doen? Die zou wel eens een probleem kunnen worden.'
'Nog niet, maar dat komt voor elkaar'

Yolanda legde de telefoon neer en staarde naar de fles water. Dit was het dan, alles was gereed. Hilje's vingerdrukken stonden op de fles, de foto's waren veilig weggeborgen. Alles was klaar voor de grote finale. Binnenkort kon de jacht op Hilje pas echt beginnen.
Ze slikte nog 1 keer. Ze sloot haar ogen, ze voelde hoe haar hart sneller ging kloppen. Ze zette haar verstand op nul en handelde in een moment. Ze zwaaide met de fles water en raakte haar eigen hoofd. Ze viel van haar stoel en sleurde daarbij de hele tafel mee. Het regende paparassen en pennen, maar het zou werken. Ze wist dat het zou werken.


Volgende week
Chapter 3: Taken
Een nieuw karakter begint zijn zoektocht naar Hilje, en dit voor persoonlijke redenen. Verder beginnen sommige spelletjes uit de hand te lopen en zullen Marloes en Jorg het avontuur van hun leven beginnen.

* wegens examens kan deze aflevering uitgesteld worden tot over 2 weken. Spelfouten en Vlaams taalgebruik zijn inbegrepen. Overeenkomsten tussen personen en gebeurtenissen berust geheel op toeval.

[hillo]

:o Yolanda! Jij valt niet te vertrouwen :o

[Marloes]

Leuk ;) ;D

[Mollemaarten]

Hij is echt weer super Polt! :D

[Ulysses]

:o Yolanda! Jij valt niet te vertrouwen :o

Zei de persoon die mij liet staan voor Evelien... :P

Dat zal je leren! ;D

[Mollemaarten]

vast Maarten, dat idiote kleine broertje van Luc.

Ik heb nu al mijn favo zinnetje uit de soap :P

[Ulysses]

vast Maarten, dat idiote kleine broertje van Luc.

Ik heb nu al mijn favo zinnetje uit de soap :P

Whaha :P

[WIDMJokertje]

Leuke aflevering!  ;D

wat had ik graag meegedaan aan Peking Express zeg  ;D En dan mocht ik Roos ook nog tegen komen!  ;D

[Mollemaarten]

wat had ik graag meegedaan aan Peking Express zeg  ;D En dan mocht ik Roos ook nog tegen komen!  ;D

Tss, nee, jij bent lekker al dood, en ik ga Hilje ontmaskeren ;D .

[WIDMJokertje]

wat had ik graag meegedaan aan Peking Express zeg  ;D En dan mocht ik Roos ook nog tegen komen!  ;D

Tss, nee, jij bent lekker al dood,

Nou lekker hoor!  :o