Uitleg spel

[cchiel]

Globale uitleg van het spel
De opdracht is simpel:
Verdien de meeste sterren en win.
De uitvoering is minder simpel.

8 kandidaten, 8 landen, 8 rondes.
Elke ronde wordt gespeeld in een land van een kandidaat. Hier vinden de volgende dingen plaats:
- Een basisspel
- Een shortgame
- Het scoreboard

Basisspel:
Hier kunnen de meeste sterren verdiend worden. Elkaar dwarszitten, soms liegen, 'pacten' sluiten, ... , zou nodig zijn om te winnen.

Shortgame:
Voor degene die falen bij het basisspel, kunnen hier nog wat enkele sterren halen. Een simpel spelletje die jullie net zo moeilijk kunnen maken als jullie zelf willen.

Het scoreboard:
Om te weten wie je de volgende ronde dwars moet zitten, is een scoreboard van belang. Een overzicht jullie gescoorde sterren.

Chiels winkeltje:
Door de spellen door kan je ook geld verzamelen. Best wel leuk om te hebben en zeker de moeite waard om soms een ster ervoor te laten schieten. In mijn winkeltje kan je extra sterren kopen, twists voor het spel, kennis over opdrachten en meer!

Jokers:
Je kent ze nog wel. Jokers die de score van een gekozen ronde verdubbeld. Dat doen we ook. Alleen wordt je verplicht om je joker in te zetten bij het basisspel van je eigen land. Je sterren worden verdubbeld! Nog meer rede om iemand dwars te zitten dus.

*Klop klop*

Geen reactie.
Nog maar een keer proberen, dacht Sophie.

*Klop klop*

Aan de andere kant van de deur klinkt een geïrriteerde stem. Sophie kon het niet verstaan, maar het zou wel betekenen dat ze binnen mocht komen. Voorzichtig doet ze de deur open en probeert ze op een zo min mogelijk onhandige manier haar karretje over de drempel te trekken. Negen mannen, in pak gehesen, keken haar met een vragende blik aan. Voor hun lag een naambordje, wat pen en papier, hier en daar een mobieltje en een enkele man had zijn bril op tafel gelegd.

"Nou?"

Toen pas viel de blik van haar geïrriteerde baas op. Sophie keek naar zijn donkerblauw gestreepte pak. Deze had hij alleen maar aan bij belangrijke gelegenheden.

"U moet wel met een zeer belangrijke mededeling komen."

Sophie kreeg het niet gelijk haar mond uit. Ze schraapte met haar keel, terwijl nog steeds de negen in pak gehesen mannen haar met vragende ogen aankeek.

"Uuuhm, ik dacht.."

Haar hart bonkte in haar keel. Dit was pas haar derde werkdag en ze had geen zin om nu al modder te krijgen met haar baas.

"..kan ik nog wat koffie inschenken?"

Sophie zag aan het gezicht van haar baas dat hij haar de kamer uit wilde smijten. Maar net voordat hij de kans kreeg:

"Ja, lekker juffrouw. Graag met melk en suiker."

Het was de man met de grootste ogen die het vroeg. Sophie keek op zijn naambordje. 'Hongarije'. Daarna volgden er meerdere stemmen van liefhebbers voor koffie. Langzaam met haar koffiekarretje ging ze alle mannen langs. Beginnend met de Hongaar.

"Melk en suiker zei u?"

De man knikte.  Zwijgend keek hij hoe Sophie met haar koffiekan het kopje vol schonk. Het duurde de baas allemaal te lang.

"Laten we maar ondertussen verder gaan met onze vergadering. Ik snap dat er vraag is naar de terugkomst van het programma, maar de wereld is veranderd. De wereld is harder geworden, individualistischer, sneller en moderner!"

Aan de stem van de baas kon Sophie merken dat de baas het programma zeer ouderwets vond. Welk programma moet dat ooit zijn, vroeg ze zich af. Sophie was aangekomen bij een man die Engeland op zijn naambordje had staan. Deze man vroeg of Sophie ook cafeïnevrije koffie had. Met een vriendelijke glimlach  pakte ze een andere koffiekan en schonk ze het koffiekopje vol. Het oor van de kop zat aan de linkerkant. Blijkbaar was deze man dus linkshandig. In een flits herinnert ze een artikel dat ze laatst had gelezen, dat ging over het leren schakelen in een auto waar men links reden. Het scheen dat linkshandige mensen dat sneller leerden dan rechtshandigen. Dat kwam door motoriek, of zo. Toch nog een voordeel om linkshandig te zijn, dacht ze toen.

"Ho, dat is wel genoeg juffrouw."

Verschrikt raakte Sophie uit haar gedachten. Het scheelde niks of het koffiekopje stroomde over. Sophie keek expres niet richting haar baas, die op zijn minst geïrriteerd moest zijn.

"Het programma zal niet van deze tijd zijn, langdradig, saai. Daarom is het ook onmogelijk om dit terug te laten keren op de televisie."

Sophie was ondertussen zeer nieuwsgierig geworden over welk programma dit ging. Aangekomen bij haar baas, kwamen de hartkloppingen in haar keel weer. Niks fout doen nu. Koffie met twee zoetjes. Standaard. Ze legt het pakje met zoetjes even neer en geef t de koffie aan haar baas. Vanuit haar ooghoeken probeerde ze tegelijkertijd te kijken naar het papier dat voor haar baas lag. Uiteindelijk zag ze de woorden 'Spel zonder Grenzen' staan. Sophie's pupillen werden groter. Dat zou ze helemaal geweldig zijn als dat terug kwam op televisie. Daar bleef je vroeger voor thuis. Maar haar baas had gelijk. Het is te ouderwets voor deze tijd. 
Na haar baas 'blij' gemaakt te hebben met koffie, probeerde ze haar karretje weer over die irritant hoge drempel te tillen.

"Wat vindt u ervan, juffrouw? Denkt u dat er vraag naar is om het programma terug te laten keren?," vroeg de man met het naambordje Griekenland.

De baas begon opnieuw kwaad uit zijn ogen te kijken. Met zijn hoofd schudde hij om duidelijk te maken, dat hij een antwoord niet op prijs stelde.

"Over welk programma praten we," vroeg Sophie een beetje dommig. Ze wilde haar baas natuurlijk niet laten weten dat ze het allang wist, omdat ze in de papieren van de baas keek.

"Spel zonder Grenzen."

"Nee," begon Sophie, "Het lijkt mij inderdaad te ouderwets voor deze tijd. Maar waar het om gaat is uiteraard de strijd tussen de Europese landen. Misschien kan dat in een modern jasje gestoken worden. Harder, gemener en zonder teams. Meer van deze tijd."

Veel reacties volgden. De ideeën vlogen over tafel. Sophie verliet de kamer met een opgelucht gevoel. Een promotie durfde niet te hopen. Maar haar baas mocht haar wel dankbaar zijn.

Aan het einde van de dag kwam inderdaad de baas bij haar langs in het keukentje. Moeilijk kwam hij uit zijn woorden. Hij bedankte Sophie voor het formidabele idee, dat uitgewerkt wordt. Hij pakt met zijn hand iets uit de binnenzak zijn colbert.

'Contant geld als beloning?' dacht Sophie. 'Ook niet verkeerd.'

"En nog wat anders. Laat je spullen niet rondslingeren in de vergaderkamer, wil je? Vooral niet om de tijd te nemen om in mijn papieren te kijken."

En met strenge ogen legt hij het pakje met zoetjes in haar hand.

[Ulysses]

Met z'n allen tegen Polt en Yanni dus? ;D

[cchiel]

Eens een spel zonder verrader.
Eens een spel zonder afvallers.
Eens een spel waarmee je mensen kan treiteren.
Eens een spel waar je een beetje zelfspot kan gebruiken.
Eens een spel dat niet eindeloos denkwerk van je vraagt.
Eens een spel waar je gewoon lukraak moet spelen.

Waarom een ingewikkeld spel spelen, terwijl we het ook 'gezellig' op een makkelijke manier kunnen doen?

Praktisch:
- 8 spelers zou ideaal zijn
- Iedere ronde spelen we 2 spellen. Een uitgebreide spel en een shortgame.
- In deze spellen kan je punten verdienen, maar ook geld.
- Wie op het einde van de reeks de meeste punten in bezit heeft, wint.
- Met geld kunnen er twists gekocht worden. Je kan mensen treiteren, invloed op het spel hebben, etc.


Verwacht geen ideaal en geweldig spel.
Verwacht gewoon een gezellig potje spel. ;)

Deadline inschrijving:
Vrijdag 25 mei

[poltergeist]

Met z'n allen tegen Polt en Yanni dus? ;D

Ik had al zo'n vermoeden....

[cchiel]

Zie beginpost. ;)